maandag 30 maart 2009

Union Jack




Three pics my eye caught, all with Union Jack theme.

zaterdag 28 maart 2009

Where the wild things are trailer



I have got no words for it.

vrijdag 27 maart 2009

Tip


Omg, I just ran in to an amazing blog, so creative and so stylish! it's called http://www.leblogdebetty.com/ and I'm in love.
I love how sequins and gold and great colors are used in her outfits without making it trashy. I'm so inspired.
Go and take a look!

Loves

Padadada Ratatata

I <3 Balloons :]
I <3 Balloons :] - by vintagexpurple on Polyvore.com

donderdag 26 maart 2009

Uncontrollable












I've been to Confessions of a Shopaholic :D! I loooved it - superficial but so much fun. And the guy who plays Luke Brandon is very cute. You know, most of the time when a film or serie based on the book comes out, the characters are never how you imagined them, but Isla Fischer was such a good Becky. And Derek Smeath! Hilarious :D
I also loved the soundtrack, it really gave some scenes an extra thrill, especially the first one.

The songs were:
1. Accessory, Jordyn Taylor (3:06)
2. Fashion, Lady Gaga (2:52)
3. Blue Jeans, Jessie James (3:57)
4. Uncontrollable, Adrienne Bailon (3:30)
5. Calling You, Kat DeLuna (3:20)
6. Stuck With Each Other (ft. Akon), Shontelle (3:20)
7. Unstoppable, Kat DeLuna (3:50)
8. Big Spender, Adrienne Bailon (3:50)
9. Bad Girl, The Pussycat Dolls (2:28)
10. Again, Natasha Bedingfield (3:57)
11. Takes Time To Love, Trey Songz (2:46)
12. Girls Just Want To Have Fun, Greg Laswell (2:37)
13. Don't Forget Me, Macy Gray (2:38)



Loves!

Lessons

Daniel is reinventing his stupidness today.
It’s the third hour and we are following a latin class. I‘m sitting next to Mark - running a risk to be raped - behind me is Daniël and on my right side, at another set of tables, is Nathan. Daniel is being questioned by the Belgian teacher about conjunctivi and deponantia because of his bad notes and the intire classroom is looking expectantly at him.
I think poor Daniël is a bit nervous - or at least becomming. While he’s struggling, Nathan makes a loud and sarcastisch, whispering noise: “Nopresurenopresurenopresure!”. Daniël makes a face.
I think he’s panicing now.

We really really love Daniël - don't get me wrong - but he has got the intelligence of a mushroom. Not really in the no-brains way, like Mark, but more in an I-can’t-count-to-ten-without-using-my-fingers way. Last year he actually had to leave our school, but he managed to stay in some way. That’s one of the reasons why we believe wonders will never cease.
His parents decided that he should work very very hard from that moment - which resulted in missing our trip to Paris, my birthday and hundreds of movies.
I don’t really know how I should feel about that. On the one handel, I really want him to stay in our class. On the other I doubt this is the best for him. He is working so hard, missing al kinds of things and spending less time with us, that I wonder how it would be if he could be educated on a level he can handle. Would he really see us less? we see him every day now at school, but we don't really have fun together except on Friday and vacations. And would he be happier, not struggling with latin and greek every day?

Daniël still hasn't said anything good, not even close to the correct answer. Mark turns around, Julia is hoving back and forward at her chair. Then, daniël rises from his desk and climbs on his chair.
“Plusquamperfectum - coming from loqui, which means speaking.” He makes a bow and jumps off victorious. My breath is taken. After a few moments, tThe class bursts in an applause and our teacher looks stunned - just like we want to.
I wonder Mark's role in this play.
You can say a lot about Daniel, but he’s not easily daunted.

To Be Coninued.

zaterdag 21 maart 2009

Life is a maze and love is a riddle


I really needed to make something simple after doing stupid schoolthings.

vrijdag 20 maart 2009

If the dreamer is the real you



Today I suddenly heard one of my favorite numbers as I was walking back from my physical education class, Jason Mraz’ Make it Mine.
Guess What? A couple of girls were lying in the gras with an iPhone in their speakers, searching for some lost sunbeams. Sunglasses, no jackets and no school worries… I immediatly felt the summerkick everybody's talking about at the end of the winter. Priceless.
Today the Astrological Spring has begun, and tomorrow the spring we know from the calenders. And happy that I am! Everything is so much better in summer. The whole city is bathing in sunlight (is that even a correct expression in english? Well, who cares) we go swimming at Mark’s place and we eat icecream in our breaks untill we feel very very sick and almost throw up in our Latin class. We spend the breaks outside, where laughing and good music fills the air together with the smell of recently mowed grass and suntan. Yes, I'm a summer-lover. And I'm talking way to early about nice weather and all the other summerlike things I'm longing to, but I don't care; Everything goes to show that summer 2009 is going to be amazing. I feel it.


Same song, but in 'De Melkweg', I love how the way the audience is responding to him, singing all the lyrics out loud! And in the end, when they all throw hats!


Love,
P.s.: Remind me of giving an update about the most amazing summersongs!

donderdag 19 maart 2009

You can't make me


And this is the reason why I shouldn't look on Net-a-porter. It makes me so greedy! I think I also have a new addiction: sandals! I already have something with sunglasses: I have more than 20 of them and I keep buying more.
I know, I'm horrible. But look at them!

woensdag 18 maart 2009

Ingram Hill - Maybe it's me



On the radio this morning
They played our song
Thought about the good times
And I wonder what went wrong
Miscommunication?
Or cause you had no faith in me
Lack of inspiration?
Or maybe, maybe it's just me

There's life that surrounds me
But still I cannot see
I just can't make my heart fall
For beauty endlessly
I don't know what I'm feeling
It's not right, it can't be
I try to find someone to blame
But maybe, maybe it's just me

Maybe you were right to find your way out of my life
You found comfort elsewhere while I held on way too tight
But I find no reason why I can't be satisfied
Perhaps cause I can't have you


P.s.: The acoustic version is much better, but I couldn't find the one I meant...

dinsdag 17 maart 2009

Cherry Cherry Boom Boom

Ken je het gevoel dat je een vak eigenlijk best interessant vind, maar gewoon geen zin hebt om te leren? Ik wel.
Zoals Engels. Blergh, leren voor engels is verschrikkelijk. Gelukkig heb ik met mijn Cambridge en vele leeservaringen niet veel moeite met Engels, maar we hebben nog meer van dat soort vakken. Zoals Economie of Wiskunde, waarbij we vandaag M&M's gingen wegen. En Nederlands. Ugh.

Maar hé, dit gaat geen zeurblog worden. Positief blijven!
Oké, het nieuws van vandaag: De zon schijnt! De zon! Het is niet heel warm ofzo, maar fuck! De zon! We waren bijna vergeten dat hij nog bestond, zeg. Vrijdag heb ik zelfs het eerste ijsje van het jaar bij dé ijssalon van het jaar gehaald. Vier bolletjes dus. *slecht, slecht*. Ik heb ook slechte muziek geluisterd die hele vrijdag en nog harder meegezongen.

Verder heb ik besloten delen van mijn blog te vertalen in het Engels om het iets internationaler te maken - hoeveel Nederlandse blogspots zijn er immers? Ik zal niet alles gaan vertalen, aangezien ik bang ben dat bij columns en dergelijke er afbreuk aan mijn genialiteit wordt gedaan. Ik hoop zoveel mogelijk in ieder geval. Jaja, jullie houden van me!

Do you know the feeling you find a subject very interesting - untill you've got to know it by heart? I do. English for example. Yugh, stamping stupid multiple verbs in your head... it's horrible. I really like the language itself, but not the way too easy method that they hand at my school. Fortunatly, with my Cambridge courses and love for reading books in English, I don't have any difficulties with it. But we have more of those stupid subjects, like Math (weighting M&M's for our new project...) or Economics or Dutch. Yugh again.

But hey, let's not make this blog intirely boring by complaining the whole time. Keep being positive!
Well, today's news: The sun is shining since several days! The sun! It's not very warm or something, but hallelujah! We had almost forgot it's existance, for god's sake. Friday I even ate the first, delicious icecream of the whole year at Holland's best Icesaloon. Four scoops.

I also have decided to translate parts of my blog in English form now on - to make it more international. Let's be honest, how many Dutch blogspots are there anyway? I won't translate every part of my blog, because I'm afraid that my extreme writerskills will be affected during the proces of translation, but I'm gonna try to do as much as I can. Yeah. I know, you love me.


Liefs van mij. Volgende keer een fatsoenlijke blog.

Give me good good times around the bend

Een nieuwe deense band die ik net ontdekt heb, The Asteroids Galaxy Tour. Ja, dat is een rare naam en ik heb geen idee hoe ze er aan komen - maar hij is koel. Hun liedjes komen veelvoudig voor in de Gossip Girl afleveringen, en ze hebben wel iets spacys. De stem van de leadzangeres doet me een beetje aan Duffy denken, maar de muziek is totaal anders.
In April of Mei komt hun debuutalbum "Fruit" uit, ben benieuwd!

A new Danish band I've just discovered: The Asteroids Galaxy tour. I know, that's a weird name and I have no idea where they've got it from, but it's cool. Their songs are all over CW's hitserie Gossip Girl, especially in episode 12, and I think they have something spacy. The voice of the leadsinger reminds me a bit of Duffy, but their style is completely different.
Their debutealbum is set to be released in April or May and I'm looking forward to it :)



(ik heb deze gekozen omdat de officiele clip echt crappy is)



Enjoy!

zondag 15 maart 2009

Twee dingen waar je oorpijn van krijgt

- Een dagje walibi met ondergetekende. En dan wel drie keer achter elkaar Goliath, hè.
- Singstar Abba.

Geen commentaar.

As I cried out like in Latin, "this is so not life at all"

“Jij hebt later zo een butler nodig.”
“hoezo?!”
“Omdat je niet eens weet hoe je afwassen schrijft?”
Zucht. Helemaal wel dat ik afwassen kan schrijven! Kijk maar: afwassen. Zie je wel? Afwassen. En nog een keer: Afwassen.
Okee, het schrijven is misschien niet het probleem, maar hij heeft gelijk. Mijn laatste afwasincident was nou niet bepaald een succes. Lees: het plasticje van het afwastablet er niet af halen.
Hoe kon ik nou weten dat dat wel de bedoeling is? Ik zie nooit afwastabletten behalve die van de reclames. En op de reclames staat die wannebe Harry Piekema altijd dolblij te vertellen dat het plasticje oplost in water.
Niet mijn schuld dat mensen dan zulke fouten gaan maken.
Ja, ik moet een rijke man trouwen of zelf heel veel geld gaan verdienen. Of allebei. Want echt niet dat ik straks afhankelijk wordt van iemand. En hij moet wel knap zijn natuurlijk.
Nee, ik wordt later geen huisvrouw. Wat ik dan wel wil worden weet ik ook nog niet. En gelukkig is zo’n standaard antwoord.
Een vriendin van me zei eens dat ze een slimme voetbalvrouw wilde worden. Wat vind je daarvan? Lekker winkelen en tegelijk slim zijn. Al denk ik stiekem dat er een reden is dat voetballers niet met slimme vrouwen trouwen. Misschien is het een soort complot tegen alle slimme vrouwen in de wereld. Dat zou echt best wel seksistisch zijn. Ik ken een hoop seksistische mensen trouwens. Voornamelijk mannen.
Hypocriet is mijn tweede naam.
Maargoed, afwassen is gewoon niet mijn ding. Trouwens, kom je als voetbalvrouw ook op voetbalplaatjes?
Liefs.

P.s.: Lucas heeft meer dan 30 Melvin Platjes. Jaja, dé Melvin Platjes. Lucas heeft echt de grootste lol om die naam. Arme Melvin.
Arme Lucas. Sukkels.

zaterdag 14 maart 2009

Brainforest

Op internet vond ik foto's van een bijzonder kunstprojectachtig iets, 'brainforest'. Veel informatie was er niet over te vinden, maar het is gemaakt door Gerda Steiner en Jorg Lenzliner. Volgens mij staan de draden voor de zenuwen, en tussen die zenuwen hebben ze gevonden dingen, voornamelijk bloemen, verwerkt.
De rest zal ik maar overlaten aan vrije interpretatie.






Het heeft iets magisch, vind je niet? Alsof het leeft.

woensdag 11 maart 2009

I'm not stupid - I leave that to you.

Als je je echt echt verveeld. Of geen wiskunde wilt maken (kuch, ondergetekende, kuch), geen boek wilt uitlezen voor school en al helemaal niet je kamer wilt opruimen.



Wel even het geluid uit zetten.
Origami ze!
Liefs van De Geboren Uitstelster

zaterdag 7 maart 2009

"Je weet dat je gek op me bent"

The world should revolve around me - Little Jackie

“Jij moet echt een dagboek kopen, kan je lekker al je frustraties en zelfliefde kwijt.”
Dankje, Mark. Echt niet Hypocriet ofzo.

Ik ben mooi.
Ik ben leuk.
Ik ben een selflover.
Ik heb talent.

En een nieuwe mantra. En geen inspiratie.
Dat was het voor vandaag.

woensdag 4 maart 2009

Zomaar iets dat waar is


Je hebt dus inspirerende en minder inspirerende mensen. Over die laatste categorie is niet veel bekend - behalve dat jij er toe behoort.

Als sinterklaas een aartsvijand zou hebben, zou het onze dagcoördinator zijn, meneer M. Hij is echt de kinderhater van de eeuw, en doet men denken aan Vilder uit Harry Potter. Hij vertoont ernstige gelijkenissen met the Grinch - dat groene wezen uit die mislukte kerstfilm met Taylor Momsen toen ze nog klein was - , draagt lelijke overhemden en rare broeken en heeft een lelijke bril. Als je hem een reden geeft om je te straffen, is zijn hele dag goed. Omdat de leerlingen van mijn school vrijwel dagelijks de raarste stunten uithalen (tennisbanen op het dak, bunkers bouwen in lokalen en dan oorlogje spelen…), wordt iedere dag in het leven van Meneer M goedgemaakt. Toch kijkt hij voortdurend alsof hij poep ruikt en schreeuwt hij chagrijnig door het trappenhuis dat je niet mag rennen. Schreeuwen is trouwens ook iets waar hij echt gelukkig van lijkt te worden. Hij heeft er ook precies de stem voor - krakerig, zeurderig en goed voor een hoop rillingen over je rug.

Ondanks alles wat hier boven staat, heeft meneer M een enorme collectie ’fans’ opgebouwd. Hij wordt bij zijn voornaam genoemd (het is momenteel heel populair om als meneer M je op de trap tegenhoudt te roepen: “Maar Bart, ik dacht dat we zo’n goede relatie hadden!”), hij krijgt met Valentijnsdag bergen rozen - die hij de hele dag overal mee naar toe sleept om te laten zien hoe populair hij is - en als hij bij een belangrijke ceremonie iets moet verplaatsen gebeurd dat onder luid gejuich, gefluit en een hoop mensen die opstaan. Om eerlijk te zijn - we klappen harder en enthousiaster voor hem dan voor de mensen die belangrijk zijn schuine streep wel hersens zijn. En als je met hem flirt, lees: dikke knipogen geeft en verleidelijk lacht krijg je hoogstwaarschijnlijk heel wat minder uurtjes nablijven. Maar voor die laatste tactiek is het wel een belangrijke vereiste dat je een jongen bent.
Jaja, meneer M is een onlosmakelijk deel van onze school. Een school zonder hem is gewoon echt ondenkbaar.
Ik hoop alleen dat hij zijn fans niet al te serieus neemt.

Ik snap trouwens sowieso slecht waarom je leraar zou willen worden. En dan dagcoördinator, de zeikerds van de zeikerds. Ik denk dat Meneer M gewoon heel erg gepest is vroeger en leerlingen van onze school nu terug wil pakken.
Arme man. Snapt hij dan niet dat pubers - vooral Gooische pubers - gewoon onmogelijk te stoppen zijn? Ik bedoel - de ego’s van de kinderen op mijn school zijn zó verschrikkelijk groot. Dáárom passen we nauwelijks in ons schoolgebouw, door al die ego’s die zoveel ruimte innemen.

Achja, die ego’s van die leraren dan. Die zijn echt erg. Heel anders dan die van ons (veel minder geniaal en koel en mooi en en en…) maar erg. En als het zo door gaat met het fandom van Meneer Mol, is zijn kleine kamertje niet groot genoeg meer en worden de muren uit elkaar geduwd met een soort airbag effect. De conrector, die er naast zit, moet dan zijn kamertje opgeven. Oe! Misschien ontslaat hij meneer M wel! Nee, dat zou zielig zijn. Arme man.

Nu ik zo aan het typen ben, bedenk ik me dat ik wel heel vaak ‘Arme man’ denk. Het moet vast heel moeilijk zijn om geen leven te hebben. Of dag in dag uit te maken te krijgen met pubers die ervan houden alles op zijn kop te zetten en vooral niks te leren. Wat een harde wereld is het toch.

O ja, iets heel grappigs: Als je bijvoorbeeld te laat bent of een brief van je ouders inlevert en zegt wat je naam is, leest hij hem op en zegt hij die aan het eind van zijn volgende zin. Op de speciale meneer M toon. Zo van:
“Daniël van der Meer.”
“Okee… En het hoeveelste uur heb je dan die toets, Daniël?
Verder doet hij tijdens de lesuren de hele tijd Snake en luistert hij naar Mariah Carey.
Ik weet het.

Maar hoe koel is kansloosheid vandaag de dag?

zondag 1 maart 2009

De mededeling van de dag.

Als je naar Sem kijkt, zie je Sem niet. Je ziet hem natuurlijk wel, maar bij wijze van spreke. Sem is énorm. 2 meter lang, misschien ook wel 2 meter breed en Dik met een hoofdletter D; je kan gewoon niet om hem heen. Het is dus ook niet heel gek dat we hem onze knuffelbeer noemen - maar hij vindt van wel.
En dan heb je nog zijn heerlijke, straight to the point uitspraken.

Sem: "Ik heb honger."

Sem: "Ik ben groot."

Sem op maandag: "Vandaag is het maandag."

Sem: *prikt*
"Ik ben dikker dan jij bent."

Soms vraag ik me af of hij ooit klein is geweest. Ik denk het niet. Hij is gewoon uit een krop sla gekomen - dat zeiden ze vroeger toch over baby's? Of hij was er plotseling vanuit het niets. Ik heb hem in ieder geval nooit kleiner gezien dan hij nu is en ik hoop dat hij niet heel veel meer groeit, want straks kan hij écht niet meer door de deur - iets wat wij hem nu al graag doen geloven.

Daniël: "Hé, dat is mijn pizza!"
Sem: "Ik heb het nodig - ik ben bezig met een groeispurt!"

Laten we hopen van niet. Arme Daniël.