Als je naar Sem kijkt, zie je Sem niet. Je ziet hem natuurlijk wel, maar bij wijze van spreke. Sem is énorm. 2 meter lang, misschien ook wel 2 meter breed en Dik met een hoofdletter D; je kan gewoon niet om hem heen. Het is dus ook niet heel gek dat we hem onze knuffelbeer noemen - maar hij vindt van wel.
En dan heb je nog zijn heerlijke, straight to the point uitspraken.
Sem: "Ik heb honger."
Sem: "Ik ben groot."
Sem op maandag: "Vandaag is het maandag."
Sem: *prikt*
"Ik ben dikker dan jij bent."
Soms vraag ik me af of hij ooit klein is geweest. Ik denk het niet. Hij is gewoon uit een krop sla gekomen - dat zeiden ze vroeger toch over baby's? Of hij was er plotseling vanuit het niets. Ik heb hem in ieder geval nooit kleiner gezien dan hij nu is en ik hoop dat hij niet heel veel meer groeit, want straks kan hij écht niet meer door de deur - iets wat wij hem nu al graag doen geloven.
Daniël: "Hé, dat is mijn pizza!"
Sem: "Ik heb het nodig - ik ben bezig met een groeispurt!"
Laten we hopen van niet. Arme Daniël.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten